Aktualności

26 czerwca 2015 w Ministerstwie Gospodarki odbyła się XI międzynarodowa konferencja NEUF 2015  pt. „Transformacja polskiej gospodarki poprzez energetykę i przemysł – efektywność, produktywność, dialog społeczny” pod patronatem Społecznej Rady ds. Zrównoważonego Rozwoju Energetyki

"Społeczny wymiar rozwoju kogeneracji w Polsce"
16 kwietnia 2015 r., godz.14.00-16.00
Centrum Prasowe PAP w Warszawie, ul. Bracka 6/8
Debata ma charakter zamknięty. Transmisja będzie dostępna na stronach:
www.pap.pl i www.centrum prasowe.pap.pl

Sześć największych miast w Polsce ma cztery razy bardziej zanieczyszczone powietrze niż 15 największych aglomeracji UE. Powodem są benzopireny i pyły pochodzące głównie z transportu i energetyki. Emisję szkodliwych substancji mogłyby zmniejszyć rozwój odnawialnych źródeł energii oraz wsparcie dla kogeneracji. Zanieczyszczone powietrze to przede wszystkim koszty gospodarcze. Dużo więcej kosztuje wyprodukowanie każdej kolejnej jednostki PKB, a tym samym spada konkurencyjność gospodarki. Innym skutkiem są możliwe problemy ze zdrowiem. Szkodliwe benzopireny i pyły mogą przyczyniać się do chorób płuc, astmy czy nowotworu płuc, a także chorób układu krążenia. Polska obecnie ma dwa miesiące na przynajmniej rozpoczęcie działań legislacyjnych mających na celu poprawę sytuacji. W innym przypadku Unia Europejska może nałożyć nawet 4 mld zł kary, licząc od 2004 roku.

„Jak wykorzystać "Fundusz Modernizacji" do budowy polskiej gospodarki niskoemisyjnej?”
26.02.2015r., godz. 11:00-14:00
Redakcja tygodnika „Polityka”, ul. Słupecka 6, Warszawa

Zahamowanie coraz szybciej postępujących zmian klimatu wymaga podjęcia solidarnych i coraz bardziej radykalnych działań ze strony państw świata. W tej sprawie pod koniec 2014 roku odbył się europejski szczyt klimatyczny, którego celem było znalezienie rozwiązań dotyczących realizacji wizji zakładającej maksymalne ograniczenie emisji gazów cieplarnianych poprzez m.in. wzrost efektywności energetycznej i udziału OZE w bilansie energetycznym Unii Europejskiej. Z dokonanych ustaleń wynika m.in., że do 2030 roku Europa zredukuje emisję CO2 o 40 proc. w stosunku do roku 1990, w 2030 r. udział energii ze źródeł odnawialnych wyniesie 27 proc. i o 27 proc. zwiększy się efektywność energetyczna. Dla Polski jako członka UE jest to szczególnie trudne zadanie, gdyż jeśli chcemy osiągnąć te cele, czeka nas znacząca modernizacja gospodarki, co stanowi wielkie wyzwanie finansowe. Dlatego w efekcie negocjacji na szczycie w okresie 2020-2030 Polsce będzie przysługiwało 1 mld 119 mln ton uprawnień do emisji tony CO2. Dotyczy to także obszaru poza unijnym systemem handlu emisjami, czyli obejmuje także budownictwo, rolnictwo i transport.

Biowęgiel – polskie paliwo niskoemisyjne
jako element PROW 2014/2020
27 stycznia 2015 r. godz. 11:00-14:00
Miejsce: sala konferencyjna 49/51 w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi,
Ul. Wspólna 30, Warszawa

Przy obecnym kierunku polityki klimatycznej Unii Europejskiej – rola węgla w Krajowym Systemie Energetycznym może ulec zmianie. Polska, jako członek UE, jest również uczestnikiem wspólnotowego rynku uprawnień do emisji dwutlenku węgla EU ETS (CO2) oraz musi wypełnić swoje zobowiązania w ramach realizacji celów polityki klimatycznej w obszarze non-ETS. Powyższe - zobowiązuje nas do efektywniejszego gospodarowania własnymi zasobami naturalnymi (węgiel) oraz do rozwoju energetyki niskoemisyjnej – odnawialnej i skojarzonej.

Rozwiązaniem będącym wsparciem dla realizacji zarówno krajowej, jak i unijnej polityki energetycznej jest energetyka rozproszona, która ogranicza emisję dwutlenku węgla. Niekwestionowaną wartością dodaną energetyki rozproszonej jest uniezależnienie się w określonym zakresie od dostaw energii elektrycznej z sieci, gdzie przerwy w jej dostawach mogą stanowić istotne ograniczenia komfortu funkcjonowania gospodarstwa domowego, jak i przeszkodę w  prowadzeniu działalności produkcyjnej, np. rolniczej. Pod względem ekologicznym najefektywniejszymi źródłami rozproszonymi są źródła odnawialne, a w szczególności przydomowe instalacje fotowoltaiczne oraz turbiny wiatrowe. W swojej charakterystyce  rozwiązania te posiadają jednak cechę, która uniemożliwia ich użycie jako autonomicznych źródeł zasilania. Jest to spowodowane brakiem możliwości programowania ich działania  (zależą  od warunków pogodowych – siły wiatru, nasłonecznienia). Rozwiązaniem eliminującym problem braku stabilności są wysokosprawne układy kogeneracyjne. W takich układach najczęściej stosowanym paliwem jest gaz. Na poziomie wspólnoty jest on uważany za paliwo „niskoemisyjne”, jednak w obecnej sytuacji politycznej oraz przy braku wystarczających zasobów tego surowca w kraju bardziej uzasadnionym byłoby opracowanie alternatywy, w podobnym – przewidywalnym i stabilnym układzie, w postaci paliwa wykorzystującego surowce produkowane w kraju.