Zaproszenie na debatę
„Szyna Bałtycka – Morskie Systemy Energetyczne a gospodarka niskoemisyjna”
30 listopada (piątek), godz. 11.00,
Redakcja „Polityki”, ul. Słupecka 6, Warszawa
Podczas debaty postaramy się zastanowić jakie rozwiązania technologiczne mogą wspomóc efektywne odebranie energii z morza. Czy Szyna Bałtycka może być takim rozwiązaniem?
Szyna Bałtycka – główna oś przesyłowa Polskich Sieci Morskich, składająca się z podmorskiego kabla stałoprądowego przesyłowego 400 kV o długości ok. 350 km, przebiegająca wzdłuż brzegu morskiego oraz 3-4 węzłowych morskich stacji wysokiego napięcia.
Dzisiejsze możliwości przyłączenia bałtyckich farm wiatrowych do sieci są w Polsce mocno ograniczone. Według PSE Operator obecny plan rozwoju sieci umożliwi przyłączenie do sieci przesyłowej do 2020 r. morskich farm wiatrowych o mocy maksymalnie ok. 1000 MW. Realizacja dodatkowych, lecz wykraczających poza zamierzenia przewidziane w planie rozwoju choć niezbyt kosztownych, działań modernizacyjno-inwestycyjnych do 2025 r. pozwoli na zwiększenie mocy przyłączeniowej dla farm wiatrowych o mocy kolejnych 2000 MW. Przyłączenie farm o wielkości powyżej 3000 MW będzie wymagało dalszej rozbudowy sieci przesyłowej, co będzie realizowane prawdopodobnie dopiero po 2025 roku. Tymczasem według ostrożnych szacunków wszystkie wnioski na budowę morskich farm wiatrowych złożone do Ministerstwa Gospodarki o wartości przekraczającej 400 mld zł mogłyby mieć łączną moc ponad 31 tys. MW. To oznacza, że z powodu ograniczonych możliwości przesyłu energii z morskich farm wiatrowych ambitne plany większości inwestorów zostaną przekreślone.
Problemy z przyłączeniem morskich farm wiatrowych do sieci są największą przeszkodą w realizacji inwestycji w całej Europie. Problemem będą nie tylko linie wyprowadzające energię z północy na południe. Eksperci alarmują, że jeżeli nie zbuduje się infrastruktury w północnej części Polski oraz na morzu mogą być problemy z przesłaniemtej energii z morza na brzeg.
Zwracamy uwagę, że tzw. szyna bałtycka do której podłączone będą morskie wiatraki nie zmieściła się w bardzo napiętym programie inwestycji strategicznych PSE-Operator.
Biorąc pod uwagę skalę trudności inwestycji i fakt, że firmy wykonawcze nie odniosły dotychczas większych sukcesów w realizacji relatywnie łatwiejszych do zbudowania linii lądowych, będziemy musieli się solidnie przygotować do tak trudnych zadań.
Należy mieć świadomość, że przy inwestycjach typu offshore mamy do czynienia ze szczególnie dużymi problemami technicznymi, związanymi m.in. z posadowieniem turbin czy też poprowadzeniem kabli podmorskich, a także z trudnościami natury geologicznej i środowiskowej, co wiąże się z koniecznością przeprowadzenia niezbędnych badań i analiz. Powoduje to w efekcie prawie dwukrotnie wyższe koszty inwestycji niż w energetyce wiatrowej na lądzie. Jednak atutem jest znacznie wyższa produktywność niż w przypadku farm lądowych, a stosowane mogą być turbiny o większej mocy jednostkowej, gdyż na morzu wiatr jest stabilniejszy, a jego prędkość znaczne wyższa niż na lądzie. Nie do przecenienia okazuje się również fakt, że przy odpowiednim zlokalizowaniu i oddaleniu farm morskich od brzegu (a planowane są one w odległości ponad 20 km) problemy i społeczne prawie znikają.
Ze wstępnych badań potencjału wiatrowego polskich obszarów morskich wynika, że realizacja projektów morskich farm wiatrowych może odegrać znaczącą rolę w realizacji celów określonych dla Polski przez pakiet energetyczno-klimatyczny UE oraz jego przewidywana kontynuację. Przy ostrożnym szacunku gęstości zabudowy farm wiatrowych na poziomie 5 MW/km2, efektywny potencjał do wykorzystania wynosi ponad 10 GW mocy zainstalowanej (na powierzchni ok. 2000 km2) dla obszarów o głębokości od 20 do 40 metrów. Ta ilość mocy wiatrowych wyprodukowałaby więcej energii elektrycznej niż całe polskie potrzeby w zakresie OZE do 2020 r.
W debacie udział wezmą m.in.:
- dr inż. Anna Goralewska-Burdukiewicz, Starszy Inspektor, Inspektorat Nadzoru Technicznego i Zagospodarowania Przestrzennego Urząd Morski w Słupsku
- Andrzej Cieślak, Główny Specjalista, Inspektorat Nadzoru Zabudowy i Zagospodarowania Przestrzennego, Urząd Morski w Gdyni
- Janusz Pilitowski, Dyrektor Departamentu Energii Odnawialnej, Ministerstwo Gospodarki
- Cezary Szwed, Dyrektor Departamentu Rozwoju Systemu, PSE Operator
- Jarosław Sokołowski, Krajowy Dyrektor Dywizji Systemy Energetyczne, ABB
- Maciej Stryjecki, Prezes Fundacji na rzecz Energetyki Zrównoważonej
- Edward Słoma, Zastępca Dyrektora Departamentu Energetyki, Ministerstwo Gospodarki
- Mariusz Witoński, Ekspert, Polskie Sieci Morskie
- prof. Krzysztof Żmijewski, Sekretarz Generalny Społecznej Rady ds. Rozwoju Gospodarki Niskoemisyjnej
Zapraszamy serdecznie
Partner Merytoryczny:
Partner:
Sponsor:
Mecenasem informacyjno-edukacyjnej działalności Społecznej Rady ds. Rozwoju Gospodarki Niskoemisyjnej jest Fundacja Polska Miedź
